-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)
-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

  کد مطلب:30388 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:21

آيا در عالم آخرت، زمان مثل زمان كنوني است يا فرق دارد؟ آيه اي در اين مورد بفرماييد.

در عالم آخرت، زمان به معنا و مفهوم زمان در دنيا نخواهد بود، زيرا بنابر تعريف آن، مقدار حركت اجسام است و به تعبير ديگر: يكي از ابعاد جسم مادي است و چون در عالم آخرت، حركت و تغيير و جسم مادي وجود ندارد، پس زمان نيز نخواهد بود. اصولاً، نظام اسباب و مسببات دنيايي در عالم آخرت نخواهد بود. اصولاً، نظام اسباب و مسببات دنيايي در عالم آخرت نخواهد بود. تمام اسباب و مسببات اين عالم در هم م يريزد و ماه و ستاره و خورشيد كه با حركت و تغيير آن ها زمان به وجود مي آيد، نخواهد بود. براي هر يك از مطالب مذكور، آياتي وجود دارد.

در عين حال در برخي از آيات در مورد قيامت به كلمه روز تعبير آورده شده است، مثلاً در اين آيه: ملائكه و روح در روزي كه مقدار آن پنجاه هزار سال است (يعني در روز قيامت) به سوي او عروج مي كنند.

مرحوم علامه طباطبايي در تفسير ذيل اين آيه مي فرمايد: منظور از روزي كه مقدارش پنجاه هزار سال است، به طوري كه از سياق آيات بعدي بر مي آيد، روز قيامت است و منظور اين است كه اگر آن روز با روز هاي دنيا و زمان جاري در آن تطبيق شود،معادل پنجاه هزار سال دنيا مي شود، نه اين كه در آن جا هم از گردش خورشيد و ماه، سال شمسي و قمري پديد مي آيد....

در بعضي از روايات به دست مي آيد كه مقدار زمان در قيامت براي افراد متفاوت است، مثلاً انساني در آن عالم، زمان براي او طولاني مي شود، يا احساس مي كند كه طولاني شده است و براي انسان ديگر زود مي گذرد. يعني ممكن است، انسان مؤمن مكث كوتاهي در قيامت و مواقف آن داشته باشد، اما در مقابل براي انسان كافر كه بار سنگين گناهان را دارد و به حساب او رسيدگي مي شود، طولاني باشد.

شخصي از پيامبر(ص) سؤال كرد: بلندي روز قيامت چقدر است؟ پيامبر(ص) فرمود: به خدايي كه جان محمّد به دست او است! براي مرد مؤمن آن قدر سبك است كه به قدر يك نماز واجبي كه در دنيا بخواند، بيشتر طول نمي كشد.

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.